عشق اصیل

من می خواهم همین عشق زمینی را تا پایان عمرم داشته باشم.خیلی برام سخته چون خواه یا ناخواه دچار اندوه دوری می شوم و گاهی برایم بسیار سخت تر هم می شود اما این عشق در زمانی هم که مرا می سوزاند،بسیار زیباست یعنی می خواهم همیشه با یک درد زیبا خو داشته باشم .بی اغراق می توانم بگویم هیچ کس را در این دنیا نمی توانم اندازه تو دوست باشم چرا که تو بیشتر از هر کسی حقیقت مرا برایم عیان می کنی و بیشتر از هر کسی مرا در راه رسیدن به آرزوهای ارزشمندم،یاری می دهی.من باید رو پاهایم باستم و در عین از خیال دردمندم جدا نشوم،چرا که انگار در این دایره بسیار تغییر می کنم و من این تغییر را دوست دارم.مثل تلنگری هستی که مرا بیدار می کند،تنلگری که قطعا از روح و ذات من شکل گرفته.تنگلری که برای من بسیار ارزشمند هست