راستی خدایا
چهارشنبه, ۲۰ مرداد ۱۳۹۵، ۱۲:۵۱ ق.ظ
می گویم:خدایا!اصلا من در عالم کودکی
بچگی کردم
تو چرا خواسته هایم را باور کردی؟!
می گویی:دروغ نگو!
می گویم:راست می گویی
دروغ می گویم!
ولی تو بگو
در راست زندگی هستی یا دروغش؟!
می گویی:هر جا که من باشم راست باشد
می پرسم:راست راست زندگی؟!
می گویی:راست راستش!
می پرسم:حتی در یک دروغ هم نبودی؟!
می گویی:هرگز
می گویم:پس تو حال مرا نمی دانی!
از صبح در دروغ بیدار می شوم
تا شب که در همان دروغ به خواب می روم
می گویی:تو خوشبختی چون مرا همیشه داشتی!
می گویم:حالا نه!
تا آن زمان که دروغ زندگی را نمی دانستم
خوشبخت بودم
ولی أمان از زمانی که دانستم
و برای من هیچ راستی نماند
جز تو...
من غریب شدم
و تنها....
تنها و غریبی که غیر تو هیچ ندارد
ولی تاب اندیشیدن به تو را هم ندارد
چون در اندیشه آیی،می سوزانی مرا!
راستی شنیده ام، یادت دلهایی را آرام کرده
می شود دل یک کس را که آرام کردی نشانم دهی؟!
شاید آرامش را بیاموزم
می گویی:نه
حالی که من می دهم آموختنی نیست و شدنیست
می گویم:راست می گویی!
شکرت را به من آموختن
اما تو دل مرا ز گلایه ساختی
نشان کفرت را به من آموختن
تو همان را"ایمان قلبم"کردی
راستی خدایا
تو آموختنی نبودی
و بودنی هستی!
می دانی!
دوست دارم فریاد بزنم
که"زندگی تنها یک دروغ هست"
راستی خدایا
حال دلم خیلی سخت شده
می شود یک دعا کنم؟!
می شود تاریخ را عقب ببری
و من را به این عالم نیاری؟
می شود دروغ زندگی مرا پاک کنی
آنگونه که از پاک شدنم
دروغ زندگی هیچ کسی خراب نشود؟
می شود اینها را
آرزوهای محال من نپنداری؟
راستی خدایا
تو مرا با تمام مردم عالم غریبه کردی
به جز یکی!
که خودت آشنایش کردی
می شود دستش را به من دهی!
این را برای درمان حالم،نمی خواهم
درمان حال من تنها مرگ هست
آن هم مرگی که مرا در تو محو کند
این را می خواهم چون
تو در آشنایم عطر خودت را برایم گذاشتی
مرا آنقدر مست این عطر کردی
که بعد از تو
جز او هیچ راستی را در این عالم نمی یابم
